نان بیات.

موشی: بابایی..
بابایی: جانم .. موشی جون.
موشی: بابایی چرا نون بیات رو که گرم می کنیم بنظر تازه میاد؟
بابایی : نمی دونم بابابیی !
موشی: خوب .. بگریدین جوابم رو پیدا کنین.
بابایی: باشه چشم. ولی نمی دونم از کجا باید شروع کنم. شاید بهتر باشه اول از اطرافیانمون بپرسیم.
بابایی یادش اومد که هر وقت سر کلاسها دستش رو بلند می کرد سئوال بپرسه استادا خودشون رو جمع و جور میکردن. ته دلش به کنجکاوی و حقیقت جویی دخترش افتخار می کرد. بعد از یک مقدار فکر گفت:
موشی! من یک نظریه دارم.
موشی: بفرمایید.
بابایی: ببین می دونی که توی نون مقدار زیادی آب هست.
موشی: خوب؟
بابایی: و دیدی که وقتی نون رو توی کیسه در بسته نایلونی می گذاریم خیلی دیر تر بیات میشه. بیا روی این نظریه که بیات شدن یعنی تبخیر آب های لایه های سطحی نون فکر کنیم.
موشی: چون خشک شدن مرحله پیشرفته بیات شدنه نظریه بدی به نظر نمی رسه!
بابایی: خوب حالا اگر این نظر درست باشه- می تونیم بگیم سطح نون آبش رو از دست میده و بیات میشه. موقع گرم کردن آب لایه های میانی نون بخار میشه و برای خارج شدن به سمت سطح نون حرکت میکنه و جایگزین آب تبخیر شده میشه و در نتیجه نون تازه به نظر میرسه.
موشی: ممممممممممممم – می دونم باید بیشتر اطلاعات جمع کنم و مطالعه کنم ولی بیان امتحان کنیم.
بابایی: چطوری؟
موشی: دو تا آزمایش می کنیم. اول اینکه نون رو روی یک سطح داغ می چسبونیم. چون طرف زیر نون چسبیده و بخار دیر تر خارج میشه باید زیر نون کمتر تازه به نظر بیاد. دوم اینکه نونی رو که کمی بیاته دو تا تیکه می کنیم و یک تکه اون رو گرم میکنیم. اولش باید نون گرم شده بهتر بشه ولی بعد از سرد شدن چون آب بیشتری از دست داده باید بیات تر بشه.
بابایی: خوبه .. من هم یک آزمایش سوم پیش نهاد می کنم. نونی رو که بیشتر بیات شده رو توی یک کیسه نایلون می ریزیم و یک کمی اب بهش می زنیم بعد در کیسه رو محکم می بندیم و توی مایکرو فر گرم می کنیم. یک تیکه از همون نون رو هم بدون آب و بستن درش امتحان میکنیم و نتایج رئ با هم مقایسه می کنیم.
موشی:پیش بسوی آشپز خونه ....